Ahmet Selçuk İlhan

Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da 
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi 
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni 
Sense araya korkular koydun. 
Yasaklar koydun... 
Bitmez tükenmez engeller koydun 
Şimdi nerdesin diye sakın sorma 
Sen çağırdın da ben gelmedim mi? 

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara, 
Yağmurlu havalara...Bu kasvetli akşamlara 
Sen varken 
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına 
Otobüs duraklarına... 
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım... 
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından 
Gidenlere küsmezdim 
Kalanlara acımazdım... 
Sen varken böyle üşümezdim-titremezdim 
Masumdum, çocuklar gibi 
Böyle delirmezdim-küfretmezdim... 
Hele ölmeyi hiç düşünmezdim. 
Şimdi soruyorum sana 
Adı sevdaysa bu cehennemin 
Sen yaktın da ben yanmadım mı? 

Biliyorsun 
Bütün acılarına 'yeşil ışık' yaktım olmadı 
Bütün korkularına'arka çıktım'olmadı 
Dağlara merdiven dayadım olmadı 
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı 
Sevdim olmadı -yandım olmadı-taptım olmadı 
Benden artık pes 
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes 
Nasılsa gidiyorsun 
Biliyorum git... 
Ama ardında 
Ağlayan bir çift göz 
Paramparça bir yürek 
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan 
Çek silahını-daya sırtıma 
Titrersem namerdim... 
Sen vurdun da ben ölmedim mi?
   
Ahmet Selçuk İlhan



haberler