Değişen Çağ mı ? Dünya mı? İnsanlık mı ?

Allah uğrunda birbirine muhabbet eden kimseler, O'nun gölgesinden başka gölge olmayan günde, O'unu Arş-ı Alâsının gölgesindedirler. Kendilerine nurdan kürsüler kurulur. Onların Rableri ile olan meclislerine, Peygamberler, sıddıklar ve şehidler bie imrenirler. (Hz. Muaz İbni Cebel r.a.) Ramuz El-Hadis s.233 Toplumumuzda şimdilerde popüler olan '' Dünya değişmiş kardeşim,çağ değişmiş '' diye bir deyim aldı başını gidiyor. Kimsenin kimseye karşılıksız iyilik yapmadığı,kimsenin kimseye yardımcı olmadığı, hatta kötülük yaptığı bu zaman'da nedense kendisinde hata arayan yok. Hani derlerdi ya atalarımız '' iğneyi kendine çuvaldızı ele batır '' diye, şimdiki insanımız işin kolayına kaçıp direkt olarak suçu zaman'a,dünya'ya,çağ'a atıyor,dolayısıyla hem iğne'yi hem de çuvaldız'ı el'e batırıyor. Değişen ne çağ, ne dünya, ne insanlık, değişen insan,değişen insanoğlu'nun ta kendisi yani bizleriz. Bizler insanlık'tan, insanlık anlayışının gerektirdiklerinden uzaklaşıyor görevimizi layıkıyla yapmıyoruz; ve bunun neticesinde doğan sonuçlar karşısında suçlayacak birşeyler veyahut suçlayacak birilerini arıyoruz. İinsanlık ve insanlık anlayışı'ndan kastın ne diye soracak olursanız, ki sorarsınız, bu en doğal hakkınız. Bence bu konuyu islam çerçevesi'nde yorumlamak gerekir. Biz halkının yüzde dokzan dokuz'u müslüman olan bir ülkede yaşıyoruz ve kendimize müslüman diyoruz. Mademki müslümanız işte o zaman inlanlık anlayışını islam'a göre yorumlamak gerektiği kanaatindeyim bilmem bana hak verirmisiniz. İslamda hoşgörü çok önemli bir insanlık anlayışı biçimidir, ve zannımca en güzel hoşgörü örneği ise kendine yapılmasını istemediğin şeyi başkasına yapmamaktır. Ahlaklı bir kimse kendisini başkalarından ayrı tutamaz, başkalarına yapılan kötülükler karşısında '' neme lazım, bana yapılmadı ya '' diyerek kayıtsız bir tavır takınamaz. Bir an bu kötülüğün kendisine yapıldığını düşünür, ona göre bir sorumluluk duyar ve engelleyici bir tavır sergiler. Kötülüğe kötülükle karşılık vermek de bir çeşit acizliktir. Eğer herhangi bir sebeble birisine kötülük yaparak ders vermek istiyorsak, bunun yerinde ve geçerli bir çözüm olmadığını unutmayalım. İnsanlığın ve ahlakın oluşturulması yolunda hepimize düşen sorumluluklar vardır, bunların başında insanları sevmek, onlara hoşgörülü olmak, onlarıda en az kendimiz kadar kayırmak gerekir. Ve şunu unutmayalım ki; iki insanın birbirleriyle iyi geçinmesi, hiç kusursuz olmaları ile değil, birbirlerinin kusurlarını hoş görmeleriyle sağlanır. DEĞİŞEN ÇAĞ OLSUN, DEĞİŞEN DÜNYA OLSUN, ZAMAN OLSUN AMA KESİNLİKLE DEĞİŞEN İNSANLIK OLMASIN, İNSANLIK ANLAYIŞI OLMASIN... ............. HOŞGÖRÜ'LÜ GÜNLER.......